Kiem (Klank Improvisatie Elektronische Muziek)

Rotterdams trio opgericht in 1982 uit de resten van Willy Nilly. Meest opvallend is de metalen drumkit van Meurs. Met de single The Moneyman wordt een hit in een aantal Zuid-Europese landen gescoord. (http://www.popinstituut.nl/biografie/kiem.1374.html)
Due to various problems with saxophone player Jos Valster, and the subsequent hassle of having to recruit and train yet another sax player, core members Cees and Huub decided to dismantle Kiem in 1987 (http://www.kiemrotterdam.nl/kiemrotterdam/category/about/)

Scheduled

Saturday, 22 September 1984, "Grote Box", 03:15-04:00

Line up

Cees Meurs – drums; Huub Kentie – keyboards, vocals; Ger van Voorden – saxophone

Set list

01 Soundcheck / Pili pili

02 Intro Ger Sax

03 Request to obtain

04 Metal drums FX (Cees IJzermans)

05 Behind

06 The real it

07 The money man

08 Short memories

09 It's working

Recordings

I have a lossy (mp3, 192kbps) radio recording of the full gig, 48'24" total. Get it here, on the band's website: http://www.kiemrotterdam.nl/kiemrotterdam/kiem-pandoras-music-box-1984-de-doelen-rotterdam-sep-22th-1984/

The gig was also (partially) recorded and broadcast on Dutch NOS television, view "It's working" it here as well as an interview conducted by Dutch legend Hennie Vrienten of Doe Maar fame (http://www.kiemrotterdam.nl/video/html/Pandora1984.html).

Other info
In drie uur tijd wordt het debuutalbum opgenomen. De korte opnametijd zorgt voor het spontane karakter van de muziek, maar de composities zijn wat te eenzijdig en kennen te weinig verschuivingen in ritme en sfeer. De plaat wordt tamelijk enthousiast ontvangen en dat levert de groep een aantal optredens bij opvallende gelegenheden op. Zo staat het drietal eerst op het Tegentonen festival in mei in Paradiso, in de zomer volgt het North Sea Jazz Festival en in september mag de band als afsluiter van het Rotterdamse festival Pandora's Music Box fungeren in een goed gevulde grote zaal van de Doelen. (http://www.popinstituut.nl/biografie/kiem.1374.html)


Article from festival booklet

Pete Shelley

Pete Shelley (born Peter Campbell McNeish, 17 April 1955 in Leigh, Greater Manchester) is an English singer, songwriter and guitarist, best-known as the leader of Buzzcocks. His stage name is a combination of his real first name and the name he would have been given had he been born female. (http://en.wikipedia.org/wiki/Pete_Shelley)

Scheduled

Saturday 22 September 1984, "Kleine Box", 01:00-01:45

Line up

Unsure, but XL1 was recorded with this line up: Pete Shelley - vocals, guitar; Barry Adamson - bass; Martin Rushent - keyboards; Jim Russell - drums.

According to a review in Het Vrije Volk, Shelley had a four-piece backing band, in which Adamson is certain to have played.

Set list

Unknown

Recordings

Unknown

Other info


Article from festival booklet

The Fur Bible

Very short lived project with Kid Congo Powers (his first attempt at singing) and Patricia Morrison after the Gun Club disintegrated. Released only one EP "Plunder the Tombs" in 1985, produced by Jim Thirlwell (aka Clint Ruin aka Foetus).

Scheduled
Saturday 12 October 1985, "Small Hall", 22:45-23:30

Line up
Kid Congo Powers – guitar, vocals; Patricia Morrison – bass; Murray Mitchell – guitar (and saxophone?) ; Desparate (Peter Kablaen)– drums

Set list
01 Unknown

02 Headbolt

03 Unknown

04 Unknown (cut)

Recordings
I have a lossless (flac) radio recording of the above 4 tracks. Unfortunately, it's in mono.

Other info
Morrison and Powers played Pandora’s 1984 with the Gun Club, Desperate joined them shortly after Pandora's 84. Mitchell was an ex-roadie (and occasional guitar player) with Siouxsie & the Banshees who had played Pandora's 83. Gun Club main man Jeffrey Lee Pierce also played Pandora’s as the Jeffrey Lee Pierce Quartet.


Article from festival booklet




Article from Oor (1985-20)

Soft Verdict

Soft Verdict is the name under which Wim Mertens started his musical career. Soft Verdict is not a band but more a collection of musicians under the direction of Mertens who performed with him. (http://www.discogs.com/artist/Soft+Verdict)

Scheduled
Saturday, 22 September 1984, "Dance Box", 02:00 - 02:45

Line-up

Unknown

Set list

Unknown

Recordings

Unknown

The Adventures

The Adventures were a rock band formed in Belfast in the 1980s who moved to London where they had hits in the UK Singles Chart during the 1980s. (http://en.wikipedia.org/wiki/Adventures)

Scheduled
Saturday, 22 September 1984, "Dance Box", 00:45 - 01:30

Line-up

Terry Sharpe - vocals; Eileen Gribben - vocals; Gerry "Spud" Murphy - guitar, percussion; Pat Gribben - guitar; Tony Ayre - bass; Paul Crowder - drums

Set list

Unknown

Recordings

Unknown

Tickets 1985

Used ticket for Friday night (thanks Surfling)


Unused Press and Guests ticket for Friday night

And another unused Press and Guest ticket for Friday Night

Used ticket for Saturday night (thanks Surfling)


Unused ticket for Saturday night

Fiat Lux

Fiat Lux was an english synthpop band formed in Wakefield, Yorkshire, England, in 1982, by Steve Wright (vocals) and Dave Crickmore (guitars, bass, keyboards). Ian Nelson (sax, keyboards), younger brother of Be Bop Deluxe guitarist and lead vocalist Bill Nelson, joined shortly afterwards, complementing the classic line-up of the band, who remained until the mid 1980s, when Crickmore departed. (http://en.wikipedia.org/wiki/Fiat_Lux_(band))

Scheduled
Saturday, 22 September 1984, "Kleine Box", 22:30 - 23:15

Line-up
Steve Wright – vocals; David P Crickmore – keyboard, guitar; Ian Nelson – sax, keyboards, clarinet; a tape recorder...?

Set list
01 Photography
02 No more proud
03 The moments
04 Boundary
05 Comfortable life
06 Secrets

Recordings
I have a lossless (flac) recording of tracks 01 - 06 (total time 21'06"), taken from a radio broadcast

Other info
Ian Nelson joined the Sound (also on Pandora's 84) on saxophone for the tour to support their Heads & Hearts album a few months later, from March 1985.


Article from festival booklet

The March Violets

The March Violets were an English goth rock band in the 1980s, incorporating singers of both sexes, drum machine rhythms and echoey electric guitar, much in the way of scene mates The Sisters of Mercy, who also originated from the city of Leeds. (http://en.wikipedia.org/wiki/The_March_Violets)

Scheduled
Saturday, 22 September 1984, "Dance Box", 22:15 - 23:00
Last minute addition to the program, may have replaced Belfegore who do not appear on the timetable published in Oor.

Line-up
Simon Denbigh – vocals; Cleo Murray – vocals; Tom Ashton – guitars; Laurence Elliott – bass; Travis – drums

Set list
01 Lights go out

02 Snake dance

03 Deep

04 Electric shades

05 Love in a nightmare

06 Don't take it lightly

07 Face of the dragonfly

08 Big soul kiss

09 Walk into the sun

10 Rich city

Recordings
An audience recording exists (http://www.marchviolets.co.uk/forum/viewtopic.php?t=8&postdays=0&postorder=asc&start=9)

Other info

Replaced Belfegore who were cancelled.

Johnny Thunders

Johnny Thunders, born John Anthony Genzale, Jr (July 15, 1952 - April 23, 1991), was a rock and roll guitarist and singer, first with the New York Dolls, the proto-punk glam rockers of the early '70s. During the late '70s, he was a familiar figure on the New York punk scene, both with The Heartbreakers and as a solo artist. His screeching, penetrating guitar sound is distinctive and highly influential in punk rock music. Thunders tangled with the demons of fame along with alcohol and drug addiction. (http://en.wikipedia.org/wiki/Johnny_Thunders)

Scheduled

The final timetable, handed out during the festival, shows Johnny Thunders twice: Friday, 21 September 1984, "Grote Box", 03:00 - 04:00 Saturday, 22 September 1984, "Mini Box", 21:45 - 22:30

Line-up

Saturday's show was a solo performance. The Friday show lineup is uncertain. Up to September 16th, Johnny has played shows in Scandinavia with Billy Rath on bass and Jerry Nolan on drums; in October he forms a new band with Dick Trueman on guitar, Keith Yon on bass and Terry Chimes on drums. It's unclear what the situation was at Pandora's Music Box: they could have both been solo performances. (http://johnnythundersinfo.blogspot.com/)

Set list

01 The wizard

02 Play with fire

03 Ask me no questions

04 She's so strange

05 It's not enough

Recordings

I have a lossless (flac) recording of the above 5 tracks, recorded on Saturday evening, taken from a radio broadcast.

Other info

Correctly listed twice in Thunders' gigography: 09/21 Pandoras Box, Rotterdam, Netherlands (Nomads, Gun Club) 09/22 De Doelen Rotterdam, Netherlands (http://www.bunbun.ne.jp/~take-4/JTGigographyLeft.html)

Thunders on stage at Pandora's 84 (Spex 1984/11)

The Rain Parade

The Rain Parade were a band active in the Paisley Underground scene in Los Angeles in the 1980s. Its founding members were Matt Piucci (guitar) and brothers David Roback (guitar) and Stephen Roback (bass guitar),who had been in a band called The Unconscious with Susanna Hoffs (who went on to lead the most famous of the Paisley Underground bands, The Bangles.) The band soon added Will Glenn (keyboards and violin) and later Eddie Kalwa (drums). (http://en.wikipedia.org/wiki/Rain_Parade)

Scheduled
Saturday, 12 October 1985, "Small Hall", 03:10 - 04:10

Line-up
Matt Piucci - guitar; David Roback - guitar; Stephen Roback - bass guitar; Will Glenn - keyboards, violin; Eddie Kalwa - drums
Maybe David had left already to join Opal with Kendra Smith (ex-Dream Syndicate).

Set list
Unknown. They are joined on stage by Green on Red for the finale of their set.

Recordings
It's unknown whether any audio recordings exist.


Fragment of the Rain Parade together with Green on Red at Pandora's 85 as uploaded to YouTube by waaghalsrecords.

Other info


Article from festival booklet

Article from Oor (1985/20)

Me & the Heat

Scheduled
Saturday, 22 September 1984, "Kleine Box", 23:45 - 00:15

Line-up
Tom Meger (aka Tom Mega) – vocals; Bernd Krämer – guitar, trumpet; Nico Hesselbach – keyboards; Reinhard Falk – bass; A.G. (Achim Grebien) – drums, sax; Blaine L. Reininger – guest vocals on “What use?”

Set list
01 Old cultures dying
02 New clear reality
03 Naked bodies shouting
04 What use? (Tuxedomoon cover)
05 Where has my love gone

Recordings
I have a lossless (flac) radio recording of tracks 01 - 05, total time 27'44". According to the timetable, Me & the Heat were allocated only 30 minutes, possibly making this the complete show.

Other info
Ik heb ze destijds (midden jaren 80) gezien op het Pandora festival in Rotterdam en maakte ook op mij diepe indruk. – Brolin (http://www.musicmeter.nl/album/24107)


Article from festival booklet




Article from Vinyl Magazine (1984/12) discussing Me & the Heat at Pandora's

Blaine L. Reininger

Multi-instrumentalists Blaine Reininger and Steven Brown, then two students of electronic music at San Francisco City College, formed Tuxedomoon in 1977. In 1983 Reininger left the group in order to pursue a solo career.

Scheduled
Saturday, 22 September 1984, "Mini Box", 00:45 - 01:45

Line-up
Unknown, but Mr. Reininger has his violin with him and the drum machine is working

Set list
01 Night air
02 Paris au temps
03 Ash and bone
04 Mistery and confusion
05 Broken fingers

Recordings
I have a lossless (flac) recording of tracks 01 - 05 (total time 23'01"), taken from a radio broadcast. Should be complete broadcast, surely incomplete concert.

Other info
Blaine guested on vocals during What Use? (written by him) during the Me & the Heat show earlier that evening.

Nick Cave & the Bad Seeds

Nicholas Edward Cave (born 22 September 1957) is an Australian musician, songwriter, author, screenwriter, and occasional actor. He is best known for his work in the rock band Nick Cave and the Bad Seeds, and his fascination with American music and its roots. He has a reputation, which he disowns, for singing dark, brooding songs which some listeners regard as depressing. His music is characterised by intensity, high energy and a wide variety of influences. (http://en.wikipedia.org/wiki/Nick_Cave)

Scheduled
Saturday, 12 October 1985, "Big Hall", 02:40 - 03:40

Line-up
Nick Cave – vocals; Blixa Bargeld – guitars, vocals; Mick Harvey – guitar; Barry Adamson – bass; Thomas Wydler – drums

Set list
01 Avalanche
02 Tupelo
03 Well of misery
04 Sad dark eyes
05 Blind Lemon Jefferson
06 Wanted man
07 Say goodbye to the little girl tree
08 Knocking on Joe
09 Train long suffering
10 Saint Huck
11 I put a spell on you
12 Mutiny in heaven

Recordings
This show has been extensively bootlegged over the years, but never officially released. Tracks 01 – 12 were on the bootleg LP (and later CD) Pandora’s Misery (complete audience, PMB 131085 (FR,198?)), 03 – 11 were released on the bootleg CD's He Put A Spell On Us (incomplete radio broadcast, Wild Angel records -NCCD2 (NL,1992)). The release is wrongfully credited as being recorded in Amsterdam, 1984. It is in fact Pandora's 1985. The same tracks were also released as In Funeral Night (incomplete radio broadcast, BRX 007).
I have a lossless (flac) copy of He Put A Spell On Us.


Front cover of (CD version of) Pandora's Misery


Front cover of In Funeral Night


Front cover of He Put A Spell On Us

Other info
Both Bargeld and Harvey played Pandora's 85 twice: Bargeld was also in Einsturzende Neubauten, Harvey also played in Crime & the City Solution.


Nick Cave on stage at Pandora's 1985 (http://www.fromthearchives.com/nc/chronology.html)


Nick Cave on stage at Pandora's 1985 (photo by Marcel Snoek - huge thanks to Jeroen)

On stage at Pandora's 85 (Sounds 26 October 1985)

Article from festival booklet


Eric Brus descibes his experiences of the show in literary magazine Passionate, issue 3, May/June 1997. (http://www.dbnl.org/tekst/_pas002199701_01/_pas002199701_01_0051.htm)

Fatal Flowers

Amsterdamse rockband die in de tweede helft van de jaren tachtig de belangrijkste exponent is van de 'Amsterdamse gitaarschoolen één van de beste Nederlandse groepen van het decennium. Meest bekende bandlid is de dromerig ogende voorman Richard Janssen, die met zijn melancholische blik de harten van vele vrouwen sneller doet kloppen. (http://www.popinstituut.nl/biografie/fatal_flowers.514.html)
One of the most important Dutch rock bands of latter part of the eighties that spearheaded the 'Amsterdam guitar sound'. (http://www.hollandrocks.nl/bio/bz514.html)

Scheduled
Saturday, 12 October 1985, "Dance Hall", 21:00 - 21:50 (time slot shared with L'Attentat)

Line up
Richard Janssen – guitar, vocals; Dirk Heuff – guitar; Marco Braam – bass; Henk Jonkers – drums

Set list
00 Billy

00 Little man

00 Crying over sin

01 Rip off
02 It's all over now, baby blue
03 Billy
04 Little man
05 Cryin' over sin
06 We thought they loved you
07 One track mind (together with L’Attentat)
(http://home.planet.nl/~madierkx/fatalflowers/fatal_flowers_sessie.html)

Recording
Tracks 01 - 06 were recorded and broadcast on radio. Catch the stream here: http://3voor12.vpro.nl/programmas/afleveringen/7733247

Other info
L'Attentat shared a timeslot with the Fatal Flowers. The Fatal Flowers started off, after half an hour L'Attentat joined them for one song and then finished their set alone.

Een succesvol jaar wordt in stijl afgesloten met een legendarisch concert op 12 november tijdens het Pandora Festival in Rotterdam, waar de band in een half uurtje door een set nummers raast. (http://home.planet.nl/~madierkx/fatalflowers/frameFF.html)

De slagwerkgroep Paleis van Boem, de trashformatie l’Attentat en de gitaarband Fatal Flowers zijn dit jaar de Nederlandse Inbreng op Pandora’s Music Box op 11 en 12 oktober in de Rotterdamse Doelen. Opvallend is de uitverkiezing van het Amsterdamse Fatal Flowers. De groep bestaat pas een half jaar en heeft slechts zo'n veertig keer opgetreden. "Een teken dat we op de goede weg zijn," zegt manager Jan Knuivers. De uitdrukking “wat goed is, komt snel" is zeker op Fatal Flowers van toepassing. De band wist al spoedig na de oprichting een contract los te peuteren bij de platengigant WEA. (Algemeen Dagblad, 29 september 1985) (http://home.planet.nl/~madierkx/fatalflowers/fatal_flowers_pandora2.html)

Fatal Flowers are playing at Pandora's Music Box at 9pm on the 12th. The Festival is on for two days (October 11 and 12) with concerts starting at about llpm and going on until 4am. Both days were sold out last year with some 4,000 people attending each night. De Doelen Complex, Schouwburgplein 50, Rotterdam (010-132490). (gedeelte uit een artikel over Pandora oktober 1985) (http://home.planet.nl/~madierkx/fatalflowers/fatal_flowers_pandora.html)

Terug naar de jaren '60
AMSTERDAM - "Wat goed is komt snel," zo luidt het spreekwoord. Dat is van toepassing op de hoofdstedelijke rockgroep Fatal Flowers. Negen maanden geleden bestond de formatie nog niet, ruim vijf maanden later lag de eerste titelloze mini-elpee al in de winkels.
Fatal Flowers is één van de vier Nederlandse afgevaardigden op de derde editie van het Rotterdamse popfestival Pandora's Music Box. Weliswaar moet de groep de toebedeelde vijftig minuten speeltijd delen met de eveneens uit Amsterdam afkomstige L'Attentat, toch is het een stuk erkenning. "Pandora is een heel goed initiatief," zegt Richard Janssen, de gitarist en zanger van Fatal Flowers. "Er zijn veel groepen te horen die normaal niet in zo'n grote zaal spelen en dus niet zoveel publiek bereiken als op Pandora."
"Ik denk dat Fatal Flowers aardig aansluit bij de lijn van Pandora en daarom ook voor het festival is gevraagd. De gitaar staat bij de nieuwe groepen weer in het middelpunt van de belangstelling. Dat zie je bij Fur Bible, Green On Red, The Long Ryders, maar ook bij L'Attentat en bij ons. Al zijn die groepen niet identiek aan elkaar, er zijn wel overeenkomsten."
Fatal Flowers maakt inderdaad gitaarrock. Het viertal grijpt daarbij terug naar de muziek uit de jaren zestig, van The Byrds, Neil Young en alle andere groten. Toch streeft de groep een eigen geluid na. Fatal Flowers speelt tijdens concerten behalve eigen materiaal, nummers van Jimi Hendrix en Bob Dylan, twee heel verschillende artiesten.
"Dat zijn twee extremen," zegt Richard Janssen. "Die nummers kun je alleen op het podium naar elkaar toe laten groeien. Je kunt beter een paar keer op het podium onderuit gaan dan in de oefenruimte te blijven zitten. Als je iets wilt bereiken, moet je zoveel mogelijk spelen."
"Wij fixeren ons echt niet zo erg op de jaren zestig. Alles wat er na 1960 is gebeurd wordt ook meegepikt. We zijn beïnvloed door de nummers, maar niet door het geluid van die periode. Je zult ons niet zien zoeken naar twintig jaar oude versterkers. We spelen gewoon op moderne dingen."
"Ik zal morgenavond nog zenuwachtiger zijn dan ik normaal voor een optreden ben," stelt Richard Janssen. Ik wil zien hoe Fatal Flowers er internationaal voorstaat. Het is nu voor het publiek makkelijker om ons te vergelijken met buitenlandse groepen van dezelfde stroming. Een Nederlandse muzikant is in ieder geval niet per definitie stommer dan een muzikant uit Engeland of Amerika."
"Alle groepen in ons genre in Nederland hebben een gemiddelde leeftijd van 24 jaar of ouder. Er moet vlug nieuwe aanwas komen anders bloedt popmuziek dood. De popmuziek is een beetje aan het vergrijzen. Ik wacht op die jongens van een jaar of 18, 19 die een gitaar oppikken en eenvoudige nummers beginnen te schrijven. Zo zijn wij ook begonnen." (David Kleijwegt, Algemeen Dagblad 11 oktober 1985) (http://home.planet.nl/~madierkx/fatalflowers/fatal_flowers_ad85.html)

Fatal Flowers in stroomversnelling
De Amsterdamse popgroep Fatal Flowers is één van de formaties die optreden op Pandora's Musicbox. De band heeft acht maanden na oprichting al veel bereikt. Ze heeft een plaat uitgebracht op het WEA-label, was uitgebreid op de VPRO-radio te horen en ze is te beluisteren op het Pandora festival. Geluk of kwaliteit?
Op hun gelijknamige mini-elpee maken de vier heren melodieuze popmuziek. Nummers met pakkende refreinen en mooie zang. Herkenbare pop die duidelijk haar wortels heeft in de zestiger jaren. Heel aangrijpend is het nummer Billy, dat eind september op single uitkomt.
Fatal Flowers onderscheidt zich van stadgenoten Claw Boys Claw door een veel gepolijster geluid. Daarvoor is zeker producer Craig Leon medeverantwoordelijk. Leon produceerde eerder platen van de Amerikaanse rocker Moon Martin.
'Fatal Flowers is op de juiste tijd met de juiste muziek begonnen', vertelt manager Jan Kluivers. Daarnaast heeft de groep mazzel gehad. Het is voor een band vaak moeilijk om op eigen kracht vooruit te komen, ook al is ze goed. De muzikanten van Fatal Flowers werden echter door de Syndicate of Melodies in huis gehaald.
Dit Syndicate is een klein Nederlands managementbureau en platen- en cassettelabel. Tevens haalt het buitenlandse bands naar Nederland. Contacten van de Syndicate in Amerika en bij platenmaatschappij WEA hebben de Flowers in een stroomversnelling gebracht. De sessie voor de VPRO in mei van dit jaar zou, volgens Kluivers, eveneens via via tot stand zijn gekomen.
Het managementbureau heeft zelf ook veel geluk gehad. De Syndicate stelde in 1977 weinig voor. Totdat de aan hen verbonden The Thought in 1982 plotseling populair werd in Amerika. Deze band coverde met succes I had too much to dream tonight van de Amerikaanse jaren zestig-band The Electric Prunes. Door het geld dat dit succes opleverde, kon de organisatie haar activiteiten uitbreiden.
De volgende stap voor Fatal Flowers is een tour door Europa. Nederland is de groep te klein geworden. (Jan Hensels, Terrazza 20 september 1985) (http://home.planet.nl/~madierkx/fatalflowers/fatal_flowers_terrazza.html)

Fatal Flowers geselecteerd voor Pandora's Music Box
Onze wortels steken nog stukje in jaren zestig
BUSSUM--"We hebben gewoon mazzel gehad," zo vat Marco Braam de snelle doorbraak van de Amsterdamse rockgroep Fatal Flowers samen. Dat daar natuurlijk wel het vermogen bij komt om prachtige rockliedjes te schrijven laat hij aan het oordeel van anderen over. Met zijn halflange haar en brilletje zou de bassist vijftien jaar geleden het prototype geweest zijn van de radikale studenten-activist. Maar in 1985 is het beginnen van een rockbandje een van de meest logische dingen die je na je middelbare school kunt doen.
Zeventigduizend rockgroepen telt ons land volgens een inventarisatie die eerder dit jaar in opdracht van het ministerie van WVC werd uitgevoerd. Slechts enkele honderden daarvan treden regelmatig op en maken af en toe een plaat. De werkelijke top is op de handen van twee vingers te tellen.
Des te opmerkelijk is het verhaal van de Fatal Flowers; Een jaar geleden bestond de groep nog niet eens. Eind 1984 komen vier muzikanten, die stuk voor stuk al in verschillende bandjes gespeeld hebben, bij elkaar. Samen blijken ze toevallig 'de juiste muziek op het juiste moment' te maken. De groep wordt opgepakt door een management met 'de juiste kontakten' en een kontrakt met platengigant Warner Brothers is het gevolg.
In Chinees-Indisch Restaurant Azië, waar de groep voor aanvang van een concert in een Goois jongerencentrum nog een hapje eet, blijft Marco Braam er nuchter onder: "Van het een komt het ander. We zijn gewoon begonnen met de muziek die wij mooi vinden. Dan blijken er mensen te zijn die er net zo over denken. Daardoor ga je vaker spelen en dat is helemaal te gek. Het geld is pas de laatste sport van de ladder. Het is nu veel belangrijker dat we onze naam nog wat verder opschroeven."
Een half uur later breekt Marco voor de honderd bezoekers in het jeugdhonk al tijdens het eerste nummer een snaar. Het wordt een optreden met technische hindernissen maar met het vuur van een ouderwetse rockband. Henk Jonkers trommelt in navolging van Charlie Watts op een drumstel met slechts één tom-tom. Sologitarist Dirk Heuff oogt met zijn petje scheef op het hoofd en een sigaret aan de onderlip als een Jean Paul Belmondo-achtig schoffie. En frontman Richard Janssen is de authentieke jeans-rocker.
"Dit is rock 'n' roll," roept een van de bezoekers bijna verbijsterd uit. In een tijd dat de discodreun de popmuziek monopoliseert zijn pakkende melodieuze rocksonga zeldzaam geworden. In Amerika werpt een groeiend aantal bands (als REM, Green on Red, etc.) zich momenteel op het oude handwerk. Ook Fatal Flowers fabriceert dergelijke songs. Op hun debuutplaat zijn de nummers Fatal Flower, Midnight Train en vooral Crying over Sin liedjes van het type dat sinds de jaren zestig bijna niet meer gemaakt is.
Marco: "Ik hou van die oude muziek ja, het zou idioot zijn om dat te ontkennen. Misschien komt dat wel juist door die melodieen." Ik ben helemaal gek van melodieen." ,,Maar we willen beslist niet de jaren zestig kopieren," zigt Dirk Heuff, bang als hij is dat zijn groep weer het revival-etiket opgeplakt krijgt. "Kijk, we zijn allemaal zo rond een jaar of vierentwintig. Dan heb je het nog een beetje meegemaakt, he. De wortels steken nog een stukje in de jaren zestig. Maar we zijn net zo goed beinvloed door de reggae of de punk. En we grijpen al helemaal niet terug naar dat spirituele van de sixties."
Richard Janssen: "Na de punktijd zijn veel muzikanten aan het experimenteren geslagen. Dan krijg je op een gegeven moment geforceerde toestanden. Ten eerste verdwijnt het gevoel helemaal uit de muziek. En ten tweede wordt het vaak gepresenteerd als intellectueel of technisch hoogstaand. Onze muziek ontstaat vanuit een liedje dat iemand op z'n zolderkamertje schrijft. En daar wordt in de oefenruimte verder aan gewerkt."
"Ja, natuurlijk vind ik de oude Dylan goed. Vooral door die eenvoud. Als je wat gitaar zit te spelen en je pakt een paar akkoorden, dan denk je soms 'waar ben ik mee bezig, dit is al honderden keren gedaan'. Maar sla je dan zo'n Dylan Songbook open, dan zie je dat hij met diezelfde akkoorden wel tien liedjes geschreven heeft. En die fluit je allemaal mee, zonder dat je een moment denkt: 'Hé, alweer hetzelfde akkoordenschema'. Dat geldt ook voor de oude Stones. Heel inspirerend. Het is toch moeilijker om met drie akkoorden een song te schrijven die blijft staan, dan om met een reeks ingewikkelde jazz-grepen een fijn lopend nummer te maken. Maar nu trap ik natuurlijk een open deur in."
De song, dat is de rode draad die door ieder gesprek met de Fatal Flowers loopt. Het liedje en het melodietie. Madonna's verwelken, dubmixen vergaan maar de good old rocksong blijft bestaan. Frontman Richard Janssen: "De mensen weten gewoon niet meer hoe ze op onze muziek moeten dansen. Dat komt door die snare-terreur in de disco's. Je kunt tegenwoordig met het meest stompzinnige nummer aankomen, zolang je maar een vette Linn-drum op de afterbeat laat knallen. Dan weet iedereen wel van het rechterbeen op het linkerbeen te huppen." (Peter Bruyn, Haarlems Dagblad 15 oktober 1985) (http://home.planet.nl/~madierkx/fatalflowers/fatal_flowers_haarlem.html)


Article from festival booklet

Echo & the Bunnymen

Echo & the Bunnymen are an English post-punk group, formed in Liverpool in 1978. Their original line-up consisted of Ian McCulloch, Will Sergeant and Les Pattinson, supplemented by a drum machine assumed by many to be "Echo", though the band denies this. (http://en.wikipedia.org/wiki/Echo_%26_The_Bunnymen)

Scheduled
Saturday, 12 October 1985, "Big Hall", 00:20 - 02:00

Line up
Ian McCullough – vocals & guitar; Will Sergeant – guitar; Les Pattison – bass; Pete de Freitas – drums

Set list
01 She cracked (Modern Lovers cover)
02 All that jazz
03 Heads will roll
04 Friction (Television cover)
05 The back of love
06 My kingdom
07 In the midnight hour (Wilson Pickett cover)
08 Angels and devils
09 It's all over now, baby blue (Bob Dylan cover)
10 Bedbugs and ballyhoo
11 The killing moon
12 The cutter
13 Villiers Terrace
14 Run, run, run (Velvet Underground cover)
15 Thorn of crowns
16 Heaven up here
17 Crocodiles
18 Soul kitchen (Doors cover)
19 Do it clean
(http://www.angelfire.com/wy2/setlists/page7.html)

Recording
I have a complete lossless (flac) audience recording. I also have a radio recording of tracks 05 – 10 and some more on a tape somewhere. If I remember correctly, it’s tracks 04, 14, 18 and 19, but my tapes are about 10,000 miles away so I can’t check. A radio recording of tracks also 05 - 17 exists, approx 60’.

Other info
Een fantastisch concert tijdens Pandora's Music Box [1985] in de Doelen van Rotterdam heeft destijds grote indruk op mij gemaakt. Vanaf die tijd ben ik fan en nog steeds luister ik vaak naar hun albums. (gish, http://www.musicmeter.nl/album/2637/info/117)

Big Mac (and Les Pattison) on stage at Pandora's 85 (photo by Marcel Snoek - huge thanks to Jeroen)

Article from festival booklet


Excerpt from article from Vinyl magazine 1985/11, discussing Pandora's 85

Tom Verlaine

Tom Verlaine (born Thomas Miller, 13 December 1949, in Morristown, New Jersey) is a singer, songwriter and guitarist, best-known as the front man for the New York rock band, Television. (http://en.wikipedia.org/wiki/Tom_Verlaine)

Scheduled
Saturday, 22 September 1984, "Grote Box", 00:00 - 01:00
Swapped timeslot with Anti Group

Line up
Tom Verlaine - vocals, guitar;

Set list
01 Rotation
02 5 Miles of you
03 Penetration
04 Dissolve/reveal
05 Kingdome come
06 Swim
07 Clear it away
08 Miss Emily
09 Marquee moon

Recording
A complete audience recording exists. Tracks 04 - 09 were broadcast on radio, as well as an interview. I have a lossless (flac) radio recording of tracks 04 - 08 (total time 27'10") and the complete audience recording (total time 65'04").


Bootleg cassette cover


Bootleg cassette (http://www.bootlegarchive.com/media_description.asp?MediaID=41501)

Other info


Article from festival booklet


Verlaine on stage at Pandora's 84 (unknown source, http://www.bootlegarchive.com/media_description.asp?MediaID=41501)

Hula

The Sheffield based band Hula was founded in November 1980. Three members (Mark Albrow, Alan Fish and Ron Wright) lived with Stephen Mallinder (Cabaret Voltaire) and Paul Widger (They must be Russians, Clock DVA, the Box) in a villa called Hula Kula. After trying the bass players Alan Watt, the notorious Chris Brain (Tense, NOS) and Mark Brydon (Chakk, Moloko), and after the replacement of Alan Fish (a.k.a. Fisch) by Nort (both drummed for the Cabs), Hula released Fever Car, which became an indie hit. Then they recorded the impressive album Murmur. Ingredients like cut ups, steady rhythms, and paranoia vocals were blended together into a unique white funky sound.
Hula recruited John Avery as a bass player. A bass player was necessary for the exciting live shows with lots of video material (Peter Care). Hula continued to bring out danceable 12 inches and more experimental albums. With this line-up Hula was more or less successful. International tours were made. Radio sessions for VPRO and John Peel were recorded and broadcasted. (http://www.soureden.com/index.htm)

Scheduled
Saturday, 12 October 1985, "Small Hall", 21:00 - 22:00

Line up
Ron Wright - guitar, vocals; Mark Albrow - keyboards, tapes; Simon Crump - saxophone; John Avery - bass, keyboards, percussion; Nort - drums, percussion

Set list
01 Get the habit
02 Torn silk (6:02)
03 Marnixstraat
04 Big heat
05 Ninth degree
06 Bad blood
07 Freeze out
08 Ghost rattle
09 Stocky
10 Walk on stalks of shattered glass
11 Cut ups
12 Interlude
13 Tear up

Recording
Catch the stream for track 02 here: http://3voor12.vpro.nl/programmas/afleveringen/5950442

Other info




Article from festival booklet

Spear of Destiny

Spear of Destiny is a British rock band, established in 1983 by singer and songwriter Kirk Brandon (born on 3 August 1956, in Westminster, London) and bassist Stan Stammers (born on 19 May 1961). It had an ever-changing line-up through the years. (http://en.wikipedia.org/wiki/Spear_of_Destiny_%28band%29)

Scheduled
Saturday, 3 September 1983, "Grote Zaal", 21:30 - 22:30

Line up
Kirk Brandon – guitar, vocals; Stan Stammers – bass; rest of line-up uncertain.

In early January 1983 Kirk and Stan set out to find new band members, they came in the form of Chris Bell on drums and Lascelles James on sax. (http://www.stanstammers.com/bio3.html)

Arising from the grave of bleak post-punkers Theatre of Hate, Spear of Destiny was formed in 1983 by Hate singer/guitarist Kirk Brandon and bassist Stan Stammers, also including drummer Chris Bell and saxophonist Lasettes Ames. (...) Following the group's debut, Grapes of Wrath, Bell and Ames both left, mostly due to differences of opinion with Brandon over religious issues. Two former Theatre of Hate members served as their replacements -- saxophonist John Lennard (also formerly of the Diodes) anddrummer Nigel Preston (ex-Sex Gang Children). Unsurprisingly, this lineup quickly self-destructed, just as it had with Theatre of Hate; the band was reconfigured with Brandon, Stammers, additional guitarist Alan St. Clair, drummer Dolphin Taylor (formerly of the Tom Robinson Band and Stiff Little Fingers), and keyboardist/saxophonist Neil Pyzor (formerly of Case). This lineup recorded One Eyed Jacks in 1984, which is generally regarded as their best work. (http://shopping.yahoo.com/p:Spear%20of%20Destiny:1927016803:page=biography;_ylt=AuoRmCR9Y4_QpPYocjkmz.YJGbgF;_ylu=X3oDMTA3MjE5YXBsBHNlYwNiaW8-?)

Set list
01 Forbidden planet
02 Everything you ever wanted
03 (Do you believe in the) Westworld
04 Rosy

Recording
I have a radio recording of tracks 01 - 04. Get them here: http://www.wiels.nl/blog/index.php?entry=entry070724-184639

Other info

Kirk Brandon live at Pandora's 83 (Vinyl magazine 1983/9)

Brandon used to be in Theatre of Hate with Billy Duffy who played Pandora's 83 with Death Cult.

It's possible that Spear of Destiny's line up at Pandora's included Nigel Preston on drums. He would go on to join the (Death) Cult shortly after Pandora's. According to http://www.sing365.com/music/lyric.nsf/The-Cult-Biography/566B4CAC061246AE48256B060007DC0D, Preston replaced Death Cult drummer Ray Mondo after the Futurama gig (Sunday, 4 September 1983).


Article from festival booklet

Death Cult

In April 1983, Astbury teamed up with guitarist Billy Duffy and formed the band "Death Cult". Duffy had previously been in The Nosebleeds, Lonesome No More and then Theatre of Hate. In addition to Astbury and Duffy, the band also included Jamie Stewart (bass) and Raymond Taylor Smith (later known as Ray Mondo) (drums), both from the Harrow, London based post-punk band, Ritual. Death Cult made their live debut in Oslo, Norway in late June 1983 and released the Death Cult EP in July 1983, then toured throughout Europe. (http://en.wikipedia.org/wiki/The_Cult)

Scheduled
Saturday, 3 September, "Feestzaal", 21:00 - 22:00

Line up
Ian Astbury – vocals; Billy Duffy – guitar; Jamie Stewart – bass; Ray Mondo – drums (According to http://www.sing365.com/music/lyric.nsf/The-Cult-Biography/566B4CAC061246AE48256B060007DC0D, Mondo was replaced by Nigel Preston after the Futurama gig)

Set list
01 Ghost dance
02 Too young
03 Brothers Grimm
04 Butterfly
05 The waste of love
06 Christians
07 Gods zoo
08 A flower in the desert
09 The resurrection song
10 Horse nation

Recording
A complete audience recording of tracks 01 – 10 exists.

Other info
I seem to remember hearing that there was some confusion about who played. They were announced as “Southern Death Cult” and performing as “Death Cult” or announced as “Death Cult” and performing as “Cult”. I may have the recording somewhere and need to check if Astbury mentions this.

Duffy was previously in Theatre of Hate with Kirk Brandon, who played Pandora's 83 with his new band Spear of Destiny. It's possible that Spear of Destiny's line up at Pandora's included Nigel Preston on drums. He would go on to join Death Cult shortly after the Futurama gig (Sunday, 4 September 1983).

Death Cult also played Pandora's 85 under their new name the Cult, and (maybe) Pandora's 84. I'll get to the disputed 84 performance later on.


Article from festival booklet

Article from Zig Zag magazine (1983/11) about the fall tour through Europe. Describes Pandora's (and it's Belgian counterpart Futurama) quite extensively.

The Armoury Show

The Armoury Show was a band of the 1980s. The band was named after the Armory Show, a famous 1913 modern art exhibition in New York. (http://en.wikipedia.org/wiki/The_Armoury_Show)
Jobson took some time to join with Russell Webb (ex-Skids), John McGeoch and John Doyle (both ex-Magazine) to form the short-lived Armoury Show, a band whose resemblance to Big Country didn't escape notice. Waiting for the Floods is not a bad album, it's just a shame Jobson had to take such a long way 'round to get back to where he started. (http://www.trouserpress.com/entry.php?a=skids)

Scheduled
Saturday, 3 September 1983, "Kleine Zaal", 22:45 - 23:45

Line up
Richard Jobson (The Captain) – vocals & guitar; John McGeoch (The Legend) – guitar & vocals; Russell Webb (Universe) – bass; John Doyle (Doylie) – drums

Set list
01 Jungle of cities
02 Still the land remains
03 Higher than the world
04 Nineteen hours
05 Ring those bells
06 The glory of love

Recording
I have a lossless (flac) radio recording of tracks 01 - 06, 26'33". Get mp3's of them here: http://www.wiels.nl/blog/index.php?entry=entry070713-180354

Other info
One of the key bands of Pandora's. Jobson and Webb were both in the Skids with Stuart Adamson who played Pandora's 83 with Big Country. McGeogh and Doyle were in Magazine with Howard Devoto (also at Pandora's 83). Whilst still a member of Magazine, McGeoch had played with other bands such as Generation X and the (also) Skids. After Magazine McGeogh had played with Siouxsie & the Banshees (also at Pandora's 83).


Article from festival booklet